کد مطلب:3129 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:15

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

گروه هشت , گروه 77و جنبش عدم تعهد (غير متعهدها) چگونه سازمان هايي هستند؟

رهبران هشت كشور اقتصاديِ جهان هر سال در يك كشور جمع مي شوند تا در امور سياسي واقتصادي تبادل نظر كنند. نگاهي به تاريخچهء تشكيل اين گروه نشان مي دهد تفكّر اوليهء تأسيس اجلاس سران كشورهاس صنعتي كه در سال 1353توسط پيسكاردستن , رئيس جمهور وقت فرانسه شكل گرفت , به انگيزه ءاقتصادي بود, اما سران آن به مرور زمان به ويژه در نشست هاي دههء 1360مسائل سياسي بين المللي را نيز دردستور كار خود قرار دادند. اين گروه ابتدا شامل كشورهاي : امريكا, كانادا, ژاپن , فرانسه , آلمان , ايتاليا و انگليس بودكه طيّ سال هاي اخير روسيه به آن محلق شد. وجود اهرم هاي قوي در دست سران كشورهاي گروه هشت سبب شدعرصه هاي بين المللي در زمينه هاي سياسي و نظامي و اجتماعي و فرهنگي , ميدان تاخت و تاز غول هاي صنعتي جهان شود. طبق آمار كشورهاي گروه هشت , با داشتن 13 جمعيت جهان , 70 ثروت جهان را در اختيار دارند و%50انرژي جهان را مصرف مي كنند همچنين نزديك به 975 كارشناسان و متخصصان تكنولوژي جهان دراختيار اين گروه قرار دارد.(1)

عدم تعهد يا ناپيوستگي , خودداري كشور يا كشورهايي از جانب داري از هر يك از دو گروه اصلي قدرت درجهان (بلوك شرق و غرب ) و عدم تعهد, بيش تر بر بي طرفي تكيه مي كند تا بركناره گيري , و با مفهوم بي طرفي مثبت همراه است ; يعني شركت فّعال در سياست بين المللي براي كاهش بحران ها و جلوگيري از دو قطبيت , كه خطر جنگ جهاني را در بر دارد. از اين رو اين دسته از كشورها, گروهي را در صحنهء بين المللي پديد آورده اند كه به گروه كشورهاي غير متعهد ناميده شده است .(2) كشورهاي غير متعهد با كشورهاي مستقل از دو بلوك , مجموعه ء

كشورهايي اند كه عضو دو پيمان نظامي ورشو و ناتو و نيز پيمان هاي منطقه اي نظامي مانند سنتو و سيتو نيستند و درسياست خارجي , از سياست عدم تعهد پيروي مي كنند. پيشرو سياست عدم تعهد, نخست هند و يوگسلاوي سابق بودند و سپس كشورهاي مصر و اندونزي و پس از آن بسياري از كشورهاي تازه استقلال يافتهء آسيا و آفريقا به اين گروه پيوستند.(3) گروه 77به گروه كشورهاي عدم تعهّد مي گويند.

(پـاورقي 1.علي گيلاني , ديدگاه سياسي , روزنامه جمهوري اسلامي , شمارهء 6115 سال 22 يكشنبه , 2مرداد 79 ص 16

(پـاورقي 2.داريوش آشوري , دانشنامهء سياسي , ص 230

(پـاورقي 3.همان , ص 259